Ένα τεράστιο και δυναμικά αυξανόμενο κενό στο μαγνητικό πεδίο της Γης, γνωστό ως η Νότια Ατλαντική Ανωμαλία (South Atlantic Anomaly – SAA), έχει φανεί από τα τελευταία δεδομένα δορυφόρων ότι επεκτάθηκε σημαντικά από το 2014 έως σήμερα, καλύπτοντας έκταση που προσεγγίζει το μισό μέγεθος της ηπειρωτικής Ευρώπης, ενώ παράλληλα το μαγνητικό του πεδίο εξασθενεί.
Η SAA εκτείνεται στον κόλπο που χωρίζει την Αφρική από τη Νότια Αμερική και αποτελεί μια περιοχή όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης βυθίζεται πολύ πιο κοντά στην επιφάνεια σε σχέση με το μέσο ύψος μαγνητικού πεδίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι δορυφόροι που διέρχονται από αυτή την περιοχή να εκτίθενται σε αυξημένη κοσμική ακτινοβολία και σωματίδια, προκαλώντας δυνητικά βλάβες ή δυσλειτουργίες στα ευαίσθητα όργανά τους.
Η προέλευση και η συμπεριφορά της ανωμαλίας συνδέεται με πολύπλοκες διεργασίες στον εξωτερικό υγρό πυρήνα της Γης, όπου η ροή του ρευστού μετάλλου δημιουργεί το παγκόσμιο μαγνητικό πεδίο. Νεότερα δεδομένα από τη δορυφορική αποστολή ESA Swarm αποκαλύπτουν ότι η περιοχή αυτή είναι εξαιρετικά δυναμική, παρουσιάζοντας την εμφάνιση δύο ξεχωριστών κέντρων ελάχιστης μαγνητικής έντασης, διαδικασία που επιτείνει την επέκταση και την εξασθένιση του μαγνητικού πεδίου σε αυτή την κρίσιμη ζώνη.
Η κατανόηση της Νότιας Ατλαντικής Ανωμαλίας είναι θεμελιώδης, καθώς το μαγνητικό πεδίο της Γης αποτελεί ασπίδα απέναντι στην επιβλαβή ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. Η εξασθένηση και δυναμική μεταβολή του πεδίου αυτής της περιοχής εγείρει ανησυχίες για τις επιπτώσεις στη δορυφορική τεχνολογία και τις διαστημικές αποστολές, ενώ παράλληλα παρέχει σημαντικές ενδείξεις για τις σύνθετες γεωμαγνητικές διεργασίες του πλανήτη μας.
Αυτή η εξέλιξη καταγράφεται μέσω συνεχούς παρακολούθησης και ανάλυσης από δορυφόρους όπως ο ESA Swarm, που βοηθούν να φωτιστούν τα μυστήρια του μαγνητικού πεδίου και να ληφθούν προληπτικά μέτρα κατά της τεχνολογικής επίπτωσης της ανωμαλίας.
Η θεωρία της αντιστροφής των μαγνητικών πόλων της Γης σχετίζεται με τη Νότια Ατλαντική Ανωμαλία (SAA) μέσω των γεωμαγνητικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στον εξωτερικό υγρό πυρήνα του πλανήτη. Η SAA χαρακτηρίζεται από μια ανώμαλη “αντίστροφη” μαγνητική ροή (reverse flux patch) στην περιοχή κάτω από τον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, όπου οι μαγνητικές γραμμές, αντί να εκβάλλουν από τον πυρήνα, εισέρχονται ξανά σε αυτόν. Αυτή η συμπεριφορά συνδέεται με την ενδυνάμωση των μη διπολικών συνιστωσών του μαγνητικού πεδίου και την ταυτόχρονη εξασθένηση της διπολικής συνιστώσας, η οποία είναι το βασικό στοιχείο σε μια κανονική φάση του μαγνητικού πεδίου.
Μελέτες αποδεικνύουν ότι η αύξηση και η μετακίνηση αυτών των περιοχών αντίστροφης ροής στα αβαθή όρια μεταξύ πυρήνα και μανδύα (core-mantle boundary) αποτελεί διακριτό χαρακτηριστικό στην προετοιμασία ενός γεωμαγνητικού μετασχηματισμού, όπως είναι η αντιστροφή ή μια προσωρινή απόκλιση (excursion) των μαγνητικών πόλων. Ωστόσο, τα τρέχοντα δεδομένα δείχνουν ότι το συνολικό μαγνητικό διπολικό δίπολο της Γης παραμένει σε επίπεδα που δεν είναι ασυνήθιστα χαμηλά σε σχέση με παλαιομαγνητικά δεδομένα, αφήνοντας υπόνοιες πως η αντιστροφή δεν είναι αναπόφευκτη στο άμεσο μέλλον.
Η Νότια Ατλαντική Ανωμαλία, λοιπόν, μπορεί να ερμηνευτεί ως ένδειξη αυξημένης διεργασίας στον πυρήνα που πιθανόν σχετίζεται με μια φάση μεταβατικού χαρακτήρα στην εξέλιξη του μαγνητικού πεδίου, όμως δεν αποτελεί από μόνη της ξεκάθαρο σημάδι ότι οι μαγνητικοί πόλοι πρόκειται να αλλάξουν θέσεις σύντομα. Η συνεχής παρακολούθηση της SAA και των αντιστροφών μαγνητικού ροής στον πυρήνα παρέχει πολύτιμες ενδείξεις για το πώς εξελίσσεται το δυναμικό μαγνητικό πεδίο της Γης και πότε ή αν θα συμβεί γεωμαγνητική αντιστροφή.
Πηγή αυτών ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ESA και η NASA στο Science Alert.
tanea.gr
The post Η Γη χάνει την ασπίδα της – Επιστήμονες παρακολουθούν άναυδοι μία τεράστια Ατλαντική Ανωμαλία appeared first on SciNews.eu.
