Τα χθεσινοβραδινά επεισόδια στο κυπριακό ποδόσφαιρο, κατά τη διάρκεια του αγώνα Απόλλων-ΑΕΛ στη Λεμεσό, ανέδειξαν για άλλη μια φορά την αδυναμία όλων των εμπλεκομένων να ελέγξουν την κατάσταση. Οι σκηνές χάους, η βία και η παραβατική συμπεριφορά των φιλάθλων μας θυμίζουν ότι το ποδόσφαιρο στην Κύπρο νοσεί βαθιά, με τις ευθύνες να βαραίνουν όλους: από την ΚΟΠ, την Αστυνομία, την κυβέρνηση, μέχρι και τους ίδιους τους οπαδούς και τις ομάδες τους.
Το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει από τα χθεσινά έκτροπα είναι το εξής: γιατί η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) απέτυχε να λάβει τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα; Η απάντηση είναι απλή και αποκαρδιωτική: η ΚΟΠ για ακόμη μία φορά απέδειξε ότι αδιαφορεί για την προστασία του αθλήματος. Αν και η Αστυνομία, όπως παραδέχτηκε και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, προειδοποίησε για τις ενδεχόμενες εντάσεις λόγω του ντέρμπι και της ταυτόχρονης πορείας των οπαδών της Ομόνοιας 29 Μαΐου, η ΚΟΠ αρκέστηκε σε γενικόλογες νουθεσίες, αποφεύγοντας να λάβει αποφάσεις που θα απέτρεπαν τη βία.
Είχε την ευκαιρία να αλλάξει την ώρα του αγώνα, να απαγορεύσει τη μετακίνηση των οπαδών ή ακόμα και να διεξάγει τον αγώνα κεκλεισμένων των θυρών. Όμως, η διοίκηση της ΚΟΠ προτίμησε να “κρυφτεί” πίσω από τις τυπικές διαδικασίες, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την αδυναμία της να αναλάβει ουσιαστική δράση. Η σιωπή της είναι εκκωφαντική, όπως και η συνεχιζόμενη ανικανότητα της να επιβάλει την τάξη στους αγωνιστικούς χώρους.
Βέβαια, δεν φταίει μόνο η ΚΟΠ. Οι ίδιες οι ομάδες και οι οργανωμένοι οπαδοί τους έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Εδώ και χρόνια, οι ομάδες ανέχονται τις παραβατικές συμπεριφορές των οπαδών τους, μερικές φορές ακόμα και τις ενθαρρύνουν σιωπηλά. Οι σκηνές με βεγγαλικά, φωτοβολίδες, πυροτεχνήματα και βιαιοπραγίες δεν είναι κάτι νέο στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Αυτό που είναι νέο είναι η αδράνεια των σωματείων να απομονώσουν τα επικίνδυνα στοιχεία από τις κερκίδες.
Και γιατί να το κάνουν; Οι ομάδες γνωρίζουν ότι το πάθος και η φανατική υποστήριξη είναι βασικό κομμάτι της ταυτότητάς τους. Όμως, αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με την ανομία. Η ευθύνη των ομάδων είναι να προστατεύσουν την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, να συνεργαστούν με τις αρχές και να καταδικάσουν ανοιχτά τη βία. Αντ’ αυτού, η στάση πολλών ομάδων είναι ενδεικτική της απάθειας και της συνενοχής τους, καθώς πολλές φορές μένουν σιωπηλές μπροστά σε τέτοια φαινόμενα.
Αλλά και η Αστυνομία δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Παρά τις προειδοποιήσεις και τις πληροφορίες που είχε στη διάθεσή της, η αστυνομία απέτυχε να αποτρέψει τα επεισόδια. Η παρουσία της στους αγωνιστικούς χώρους είναι συχνά υποτυπώδης, ενώ οι επιχειρήσεις αποτροπής της βίας αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Ειδικά σε κρίσιμους αγώνες όπως το χθεσινό ντέρμπι, απαιτείται αυξημένη επιφυλακή και στρατηγική πρόβλεψη των κινδύνων. Ωστόσο, η αστυνομία συχνά εμφανίζεται αργά, παρεμβαίνοντας μετά την εκδήλωση των επεισοδίων, παρά προληπτικά.
Δεν είναι λίγες οι φορές που τα επεισόδια εκτυλίσσονται υπό την απουσία επαρκών αστυνομικών δυνάμεων ή που οι δυνάμεις αυτές δεν επεμβαίνουν αποτελεσματικά. Η αποτυχία της αστυνομίας να προβλέψει και να αποτρέψει βίαιες συμπεριφορές καταδεικνύει την ανάγκη για ριζική αναθεώρηση των στρατηγικών ασφάλειας στα γήπεδα.
Και τέλος, η κυβέρνηση, που όπως φαίνεται από τη χθεσινή ανακοίνωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, περιορίζεται σε επίπληξη της ΚΟΠ χωρίς να λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα. Η κυβέρνηση είχε και έχει τη δυνατότητα να ασκήσει πίεση στην ΚΟΠ για τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων και την επιβολή προληπτικών μέτρων. Παρόλα αυτά, οι συνεχείς δηλώσεις και οι «οδικοί χάρτες» μένουν πάντα στα χαρτιά.
Είναι αδιανόητο η κυβέρνηση να γνωρίζει εκ των προτέρων τις πιθανές συγκρούσεις και να μην απαιτεί ουσιαστικές λύσεις. Είναι καιρός η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να πιέσει για την εφαρμογή πιο αυστηρών νόμων, εφόσον η ΚΟΠ και οι ομάδες δεν το κάνουν από μόνες τους.
Όσο και αν οι καταστάσεις αυτές φαίνονται επαναλαμβανόμενες, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει λύση. Απαιτείται άμεση και συντονισμένη δράση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Η ΚΟΠ οφείλει να εφαρμόσει αυστηρά τους κανονισμούς της και να επιβάλλει ποινές, χωρίς δισταγμό. Οι ομάδες οφείλουν να απομακρύνουν τους ταραξίες από τις κερκίδες και να συνεργαστούν με την αστυνομία. Η αστυνομία χρειάζεται να επαναξιολογήσει τις τακτικές της και να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων με ισχυρή παρουσία και άμεση παρέμβαση. Και η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει την ευθύνη της θεσμικής αλλαγής και επιβολής.
Το κυπριακό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η εικόνα που παρουσιάζεται δεν τιμά κανέναν και μόνο με συλλογική δράση μπορεί να αλλάξει. Αλλιώς, το άθλημα θα συνεχίσει να βουλιάζει στη βία και την ανομία, και οι ευθύνες θα βαραίνουν εξίσου όλους όσους συμμετέχουν σε αυτή τη νοσηρή κατάσταση.
Φταίει η ΚΟΠ, φταίει η Αστυνομία, φταίει η κυβέρνηση, φταίνε οι οπαδοί. Και φυσικά, φταίει και ο Χατζηπετρής.