Κάθε νέος γονέας καταλαμβάνεται από άγχος όταν το μωρό του φτερνίζεται για πρώτη φορά και αρχίζει να σκέφτεται τις πιθανές αιτίες για το
φτέρνισμα αυτό. Όπως φαίνεται κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον κόσμο των άστρων αφού τα άστρα βρεφικής ηλικίας «φτερνίζονται» με τα απείρως πιο ισχυρά φτερνίσματα από αυτά των μωρών να εκτοξεύουν αέριο, σκόνη και μαγνητική ενέργεια. Με άλλα λόγια είναι πιο χρήσιμα για το Σύμπαν παρά αγχωτικά.
Αυτές οι εκρήξεις από τους λεγόμενους πρωτοαστέρες είναι στην πραγματικότητα ένα ζωτικό μέρος της αστρικής ανάπτυξης και μπορούν να πουν στους επιστήμονες πολλά για την εξέλιξη ενός άστρου και πιθανώς αν κάποια μέρα θα περιβάλλεται από πλανήτες. Φανταστείτε ένα μωρό να φτερνίζεται και οι γονείς του να ξέρουν από αυτό ότι μια μέρα θα γίνει αρχιτέκτονας.
Η ανακάλυψη
Τα αστρικά φτερνίσματα ανακαλύφθηκαν από μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία που χρησιμοποίησαν τη συστοιχία Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη Χιλή για να μελετήσουν τους δίσκους αερίου και σκόνης που περιβάλλουν νεαρά άστρα και μέσα σε αυτούς τους δίσκους δημιουργούνται πλανήτες. Αυτοί οι δίσκοι ονομάζονται «πρωτοαστρικοί δίσκοι».
Όλα τα αστέρια γεννιούνται όταν πυκνά και ψυχρά κομμάτια υλικού συγκεντρώνονται σε τεράστια σύννεφα διαστρικού αερίου και σκόνης. Αυτές οι συστάδες συγκεντρώνουν μάζα και τελικά καταρρέουν προκαλώντας τη γέννηση πρωτοαστέρων που περιβάλλονται από έναν πρωτοαστρικό δίσκο ύλης.
Τα πρωτοάστρα συνεχίζουν να συγκεντρώνουν μάζα ενώ καταβροχθίζουν ακόμη περισσότερη ύλη από το περιβάλλον τους και αυτό συνεχίζεται έως ότου η πίεση στους πυρήνες τους είναι επαρκής για να πυροδοτήσει την πυρηνική σύντηξη υδρογόνου προς ήλιο. Αυτή η διαδικασία ορίζει ένα πλήρες αστέρι
της κύριας ακολουθίας όπως ο Ήλιος που δημιουργήθηκε πριν από 4,6 δισ. έτη.
Naftemporiki.gr
