Οι άνθρωποι με την πιο έντονη και μακροχρόνια θλίψη είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα σε μια δεκαετία από το θάνατο ενός αγαπημένου τους προσώπου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, είναι πιθανό να πεθάνει κανείς από ραγισμένη καρδιά, ακόμη και χρόνια μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου.
Η θλίψη είναι μια φυσιολογική αντίδραση στο θάνατο, αλλά για ορισμένους πενθούντες μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Τώρα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν από σταθερά υψηλά επίπεδα έντονης θλίψης είναι πιο πιθανό να πεθάνουν μέσα σε μια δεκαετία από τα πιο κοντινά τους πρόσωπα.
Μια δανική ερευνητική ομάδα πέρασε μια δεκαετία παρακολουθώντας περισσότερους από 1.700 ενήλικες που είχαν χάσει πρόσφατα έναν σύντροφο, γονέα ή άλλο στενό συγγενή, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε πέντε ομάδες με βάση τη σοβαρότητα και τη συνέπεια των συμπτωμάτων πένθους τους με την πάροδο του χρόνου.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς περιόδου, οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην “υψηλή” τροχιά θλίψης – εκείνοι με τη μακροβιότερη και πιο έντονη θλίψη – είχαν ποσοστό θανάτου 88% υψηλότερο από εκείνα με τα χαμηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων θλίψης, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Public Health.
Όσοι ανήκαν στην ομάδα με το υψηλό ποσοστό θλίψης είχαν επίσης σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να κάνουν θεραπεία ή να λαμβάνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα περισσότερα από τρία χρόνια μετά το θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου. Μετά από επτά χρόνια, οι διαφορές αυτές μειώθηκαν.
Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη ακριβώς γιατί οι άνθρωποι που επλήγησαν περισσότερο από τη θλίψη είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν την επόμενη δεκαετία μετά το θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου.
“Έχουμε βρει στο παρελθόν μια σύνδεση μεταξύ υψηλών επιπέδων συμπτωμάτων θλίψης και υψηλότερων ποσοστών καρδιαγγειακών παθήσεων, προβλημάτων ψυχικής υγείας, ακόμη και αυτοκτονιών. Όμως η σχέση με τη θνησιμότητα θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω”, δήλωσε η Mette Kjærgaard Nielsen, μία από τις συγγραφείς της μελέτης και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Aarhus.
Σημείωσε όμως ότι οι άνθρωποι στην ομάδα με την υψηλή θλίψη έτειναν να έχουν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και να λαμβάνουν περισσότερα φάρμακα ψυχικής υγείας πριν πεθάνει το αγαπημένο τους πρόσωπο.
Αυτό υποδηλώνει “ότι είχαν σημάδια ψυχικής ευπάθειας που μπορεί να προκαλέσουν μεγαλύτερη αγωνία κατά το πένθος”, δήλωσε η Nielsen.
Συνολικά, οι συμμετέχοντες ήταν κατά μέσο όρο 62 ετών όταν ξεκίνησε η μελέτη, πράγμα που σημαίνει ότι ορισμένα από τα προβλήματα υγείας τους θα μπορούσαν επίσης να εξηγηθούν από τη γήρανση. Η πλειονότητα ήταν γυναίκες.
Η μελέτη ήταν επίσης μικρή, με μόλις 107 άτομα στην ομάδα υψηλού πένθους και 670 άτομα στην ομάδα χαμηλού πένθους. Θα χρειαστούν μεγαλύτερες μελέτες για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα.
Ωστόσο, η μελέτη προστίθεται σε ένα αυξανόμενο σώμα ερευνών σχετικά με το πώς τα συναισθηματικά σοκ επηρεάζουν την υγεία μας. Ένας τέτοιος κίνδυνος είναι η καρδιομυοπάθεια takotsubo, κοινώς γνωστή ως σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς, επειδή συνδέεται με στρεσογόνα γεγονότα όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου.
Εμφανίζεται όταν η καρδιά διευρύνεται προσωρινά και δεν αντλεί καλά, προκαλώντας καρδιακή ανεπάρκεια που μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα ως καρδιακή προσβολή.
Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από το σύνδρομο σπασμένης καρδιάς, αλλά οι άνδρες είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από την πάθηση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος στο Journal of the American Heart Association .
Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι πενθούντες ενήλικες είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις και αυτοκτονία τα τρία χρόνια μετά τον θάνατο των συζύγων τους. Οι άνδρες είναι επίσης πιο πιθανό να πεθάνουν από πεπτικά ή αναπνευστικά προβλήματα.
Η Nielsen δήλωσε ότι τα τελευταία αποτελέσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να γνωρίζουν καλύτερα τα σημάδια που πρέπει να προσέχουν εάν ένας ασθενής που πενθεί μπορεί να κινδυνεύει να επιδεινωθεί η δική του υγεία.
“Μπορούν στη συνέχεια να προσφέρουν σε αυτούς τους ασθενείς εξατομικευμένη παρακολούθηση στο γενικό ιατρείο ή να τους παραπέμψουν σε ψυχολόγο ιδιωτικού ιατρείου ή στη δευτεροβάθμια περίθαλψη”, δήλωσε ο Nielsen.
ΠΗΓΗ: gr.euronews
The post Μπορείς πραγματικά να πεθάνεις από ραγισμένη καρδιά; Να τι λέει η επιστήμη appeared first on SciNews.eu.
